CİMRİ TOPRAKLAR

 

pejoratif.com

 

Bir kişinin, sadece bir kişinin seni çok iyi anladığını ve karşılıksız, çıkarsız biçimde seni sevdiğini sandığın an hayatının en büyük hatasını yaptığın andır. Diğer insanlardan ne kadar da farklı olmadığını acımasızca sana gösterdiğinde bir kez daha kusma isteği uyanır içinde ve bir kez daha insanlar denilen familyanın küçük küçük hayvancıklardan oluştuğunu hatırlarsın.

 

Evet, yüceltip, övülerek yere göğe sığdırılamayan "insan" diye bir şey yoktur yeryüzünde. İnsana atfedilen tüm iyi ve güzel özellikler, anlayamadığımız birileri tarafından kuyuya atılmıştır. Bir gün çıkıp geleceğini düşleyerek dönüşünü beklemekse toz pembe hayalden başka bir şey değildir. Kuyu, tahmin edilenden çok daha derindir.

Ancak asla uyum sağlayamayacağın şu insanlar ve onlara bağlı adına yaşam denilen gereksiz olaylar dizisinden bir an dahi olsun uzaklaştığını hissettiğinde yazmaktan başka ne yapabilirsin ki? Belki kendi kendine yaptığın bu itiraflar seni biraz rahatlatır ve şimdi rahatça yazmaya girişebilirsin. Ama hayır, hâlâ içinde o suçluluk duygusu ve yazdıklarını başka insanların okuyacağını bilmenin verdiği gösterişe düşme kaygısını taşıyorsun. Belki de kendini yazmak için yetkin görmüyorsun. Ne de olsa yazmak bir erdemdir sana göre ve buna yakışır bir şekilde yaşam sürememiş olman, yazmak için oturduğunda içinde tuhaf bir utanma duygusu uyandırıyor.

Sen tohumlarını attığın zaman güzelleşmeyen toprak cimridir.* Güzelleştiremediğin topraklar oldu çünkü cimriydiler. Fakat senin için de çalışanlar olduğu halde sen de cimrisin. Peki insan, hem tohum atarken hem de toprak olabilir mi? Etken de edilgen de hep ben miydim?

Bir başkasını güzelleştirmeye çalışmak, aslında kendini güzelleştirememekten kaynaklanır ve karşındaki ısrarla düzelmiyorsa bu, senin ısrarla düzelmek istememen anlamına gelir. Sen tam manasıyla güzelleştiğin anda emin ol, o çok daha fazla güzel olacaktır.

İnsanlar garip garip baktılar sana hayatın boyunca. Onlar gibi olduğunda da, onlardan farklı olduğunda da sorgulayan bakışlar hep üzerindeydi. Anlayamıyorlardı seni, anlamak işlerine gelmiyordu belki. Hiç umrunda olmadı. Geçmen gereken yerler vardı büyüklerinin ağzıyla söylersek, geçtin. İşte şimdi buradasın. Yarım bırakılmış işler, yarım bir yaşamı geride bırakarak tamamlanmaya doğru ilerleyebilecek misin?

Eksik parça nerede?

 

 

*Saint Exupery, Kale

 

Tankut Tiran

pejoratif.com